Lütfen bekleyin
10
Eski zamanlarda doğa, insanların en yakın dostuydu. Sabahları kuşların cıvıltısı, akşamları rüzgârın hışırtısı yankılanırdı. İnsanlar, doğanın bu sesleriyle uyanır, tarlalarında çalışırken çevreyi daha dikkatli dinlerlerdi. Her ağaç, her çiçek, her ses bir anlam taşırdı. Yağmurun sesi, toprakla buluştuğunda taze bir başlangıcı simgelendiği gibi, güneşin batışı da huzurun göstergesiydi. Teknolojinin olmadığı zamanlarda, insanlar doğayla uyum içinde yaşar, her sesin, her anın değerini bilerek hayatlarına devam ederlerdi.
Yorumlar
Yorum Gönder